Trompe-l’oeil is een schildertechniek die zeer realistisch aandoet.

Het woord Trompe-l’oeil is Frans en betekent letterlijk bedrieg het oog, of gezichtsbedrog.

Over het algemeen wordt een Trompe l’oeil in stillevens toegepast, maar we treffen het ook aan in muurschilderingen, om bijvoorbeeld de aanwezigheid van pilaren of standbeelden te suggereren. In plafondschilderingen kan met deze techniek bijvoorbeeld gesuggereerd worden dat er een koepel in de ruimte aanwezig is.
Door het zeer nauwkeurig schilderen van de vormen en vooral de schaduwen van de voorwerpen wordt een sterke illusie bereikt. De belichting moet dan wel strikt overeenkomen met de belichting die van nature in de ruimte aanwezig is. Waarschijnlijk was het schilderen van bijvoorbeeld nepzuilen als versiering
goedkoper dan het aanbrengen van echte marmeren zuilen.

Oude technieken

De Romeinen gebruikten deze techniek al door op muurschilderingen doorkijkjes naar bijvoorbeeld een tuin te schilderen. Voorbeelden hiervan zijn overgebleven in Pompeii.In de Renaissance werd de techniek geperfectioneerd, en werd in kloosters, kerken of andere ruimtes bijvoorbeeld een extra
deur of raam gesuggereerd, waarmee de ruimte ogenschijnlijk werd vergroot. Wat dit betreft lijkt de techniek wel wat op het gebruik van spiegels die ook het effect teweeg kunnen brengen dat een ruimte groter lijkt dan hij in werkelijkheid is. andaag de dag worden huizenhoge muurschilderingen met
de trompe-l’oeil techniek gerealiseerd op kale muurvlakken in Frankrijk maar ook in andere landen. In Roanne en Lyon zijn veel van dit soort kunstwerken te bewonderen en op de foto’s staan enkele voorbeelden ervan.

Bron: Le vieux Boulanger