De tijd gaat hard eigenlijk, zo alleen op la Garnasette!

Het lijkt alsof er niets gebeurt, maar toch…

…het voorjaar gaat gewoon door en alles staat in bloei.

Onze schapenboer snakt wel naar regen. maar onze bron geeft nog steeds veelvuldig water.
Er is veel buren-solidariteit als het bijvoorbeeld gaat om boodschappen doen; er wonen aardig wat oudere mensen alleen in ons gehucht en ze worden niet vergeten. Wel jammer dat alle kaartclubjes stil liggen, zegt Mimi als ik eieren bij haar kom halen..
Gisteren schrok ik vreselijk toen er opeens een “type” op het terrein stond die verdwaald was: aan alleen zijn kun je zò wennen dat een onverwachte bezoeker in deze corona-tijd eng is….
Ik hoop dat er veel meer bezoekers komen als deze situatie voorbij is: dat zijn we hier al 25 jaar gewend! Gelukkig hebben we haast altijd mooie nazomers en hoop ik dat het toeristenseizoen gewoon wat opschuift in de tijd…
La Garnasette wacht op jullie!