Vanmorgen alwéér een pak sneeuw op la Garnasette. Deze winter begint het opnieuw te lijken op hoe het hier 30 jaar geleden was toen wij hier kwamen wonen.
We hadden in die tijd nog vaak van november tot maart heel winters weer.
Maar de laatste jaren viel er nog maar weinig sneeuw, je begrijpt wel waarom. Nu zijn we blij dat er ondanks wat ongemakken, toch weer een “temps de saison” is. Er is vocht nodig om niet steeds droge zomers te krijgen en de ook onze waterbron moet weer aangevuld worden.
Ja, we zitten hier dus al heel lang en we begonnen na te denken over het stoppen met onze chambres d’hôtes. Na 30 jaar hier zoveel gasten te hebben verwelkomd. Alles heeft tenslotte een einde en ook in Frankrijk word je ouder en ga je met “retraite”. Maar ja, mensen komen nog steeds graag. En toen kwam Corona, covid zoals ze hier meestal zeggen. Afgelopen zomer was een totaal ander seizoen dan we gewend waren natuurlijk. Eigenlijk waren er alleen gasten in juli en augustus. Voor het voorjaar had iedereen geannuleerd. En door de reisrestricties waren er haast alleen Fransen.
In augustus was ook onze Tibetaanse dochter hier met haar man en kleine kinderen.
Na een lange lockdown in Brussel was dat natuurlijk een verademing voor hen. Maar ook voor La Garnasette als geheel en voor de gasten van dat moment was hun aanwezigheid heel positief. De kinderen konden hun Frans ophalen. Want door de sluiting van de scholen plus de vakantie was er een behoorlijke taalachterstand ontstaan. Verder maakte Tsering heerlijke Tibetaanse momo’s. Dat is een soort grote gestoomde ravioli’s, vegetarisch, niet gevuld met yakvlees! Hij was kok in Brussel totdat de restaurants daar werden gesloten. Kayang heeft een goedlopende massage-salon in Brussel. En heeft aan de gasten die dat wilden fantastische massages gegeven.
Een geslaagd seizoen
In dit opzicht was het dus ondanks de coronaperikelen een heel geslaagd seizoen. We hebben belangrijke beslissingen genomen. Ja inderdaad ze komen hier wonen en werken!
Wij kennen elkaar sinds een jaar of tien. Na een ontmoeting tijdens een reis in India. Kayang was als vluchteling uit Tibet gekomen na een barre tocht door de Himalaya. We hadden een leuk contact met haar in een restaurantje in Delhi waar ze toen werkte. Daar wisselden we mailadressen uit en kregen opnieuw contact toen ze uiteindelijk, doorgereisd naar Europa. Ze kwam in Brussel terecht en daardoor konden wij elkaar wat gemakkelijker opzoeken. Er is heel veel gebeurd sindsdien. Wij hebben haar nu officieel geadopteerd en een goeie band opgebouwd. Zodoende hebben we nu Tibetaanse familie.
La Garnasette wordt dus voortgezet!
We blijven vegetarisch en/of vegan koken. Er zijn kamers, de gîte en de yourt en er zijn nog meer yourten onderweg! Deze hebben we in Tibet besteld. De massages die hier nu ook mogelijk zijn vormen echt een grote aanwinst!
Gelukkig zijn veel mensen dit jaar zich nog meer bewust geworden van het belang van de natuur, gezond en veg. eten, ecologie en rust. Ook wandelen, inspirerende kontakten en genieten van het leven het zijn allemaal ingrediënten die hier op la Garnasette ruimschoots aanwezig zijn! En als het nog langer nodig zou zijn: alles kan coronaproof!
Wij hopen dus dat we weer veel gasten mogen verwelkomen, we kunnen méér bieden dan een gewone vakantie: inspiratie for a better life!
Bron: La Garnasette
